-
1 тавалаш
тавалаш-ем1. спорить за что-л.; оспаривать что-л; претендовать на что-л.Тавалаш нимом оспаривать нечего.
Рвезе-влакышт у совлам тавалаш тӱҥальыч. Шочшыжо нылытын улыт, а у совлаже икте веле. Д. Орай. Ребята стали спорить из-за новой ложки. Детей-то четверо, а новая ложка только одна.
Орол пӧртыштӧ рӱж-ж кычкыралыт, иктыже-весыжым чактараш тӧчат, ала-мом тавалат але ӱчашат, пеш лӱшкат. С. Чавайн. В караулке громко кричат, пытаются заставить друг друга отступить, что-то оспаривают или просто спорят, очень шумят.
2. отбивать (отбить); пытаться завладеть кем-л., привлечь кого-л. к себеМемнан агрономна ден тракторист Тымапий коктын Верушым тавалат, маныт. Й. Ялмарий. Наш агроном и тракторист Тымапий, говорят, отбивают друг у друга Веруш.
(Манюк:) А гармонистым ӱдыр-влак тавалат. М. Рыбаков. (Манюк:) А гармониста девушки отбивают друг у друга.
-
2 тавалаш
-ем1. спорить за что-л.; оспаривать что-л; претендовать на что-л. Тавалаш нимом оспаривать нечего.□ Рвезе-влакышт у совлам тавалаш тӱҥальыч. Шочшыжо нылытын улыт, а у совлаже икте веле. Д. Орай. Ребята стали спорить из-за новой ложки. Детей-то четверо, а новая ложка только одна. Орол пӧ ртыштӧ рӱ ж-ж кычкыралыт, --- иктыже-весыжым чактараш тӧ чат, ала-мом тавалат але ӱчашат, пеш лӱ шкат. С. Чавайн. В караулке громко кричат, пытаются заставить друг друга отступить, что-то оспаривают или просто спорят, очень шумят.2. отбивать (отбить); пытаться завладеть кем-л., привлечь кого-л. к себе. Мемнан агрономна ден тракторист Тымапий коктын Верушым тавалат, маныт. Й. Ялмарий. Наш агроном и тракторист Тымапий, говорят, отбивают друг у друга Веруш. (Манюк:) А гармонистым ӱдыр-влак тавалат. М. Рыбаков. (Манюк:) А гармониста девушки отбивают друг у друга.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > тавалаш